या झाडाला मुळं काही फुटतच नाहीयेत

नेहमीप्रमाणे एक मराठी आजोबा असतात. ते सिनियर सिटीझन वगैरे असतात. त्यांना एक स्मार्ट नातू असतो. तो रितीप्रमाणे इंग्रजी माध्यमाच्या ज्युनियर केजीमध्ये शिकत असतो.
गोष्टीतल्याप्रमाणे आजोबा नातवाला आंबे खायला मिळावेत म्हणून आंब्याचं झाड लावतात.
नातवाला जवळ बोलवून मायेनं शिकवतात, माती कशी खोदायची, तिचं आळं कसं बनवायचं, त्यात खत कसं घालायचं आणि झाड लावून त्याला पाणी कसं घालायचं असं सगळं काही.
त्याला आजोबा बजावतात, "हे बघ आजपासून या झाडाची निगुतीनं काळजी घ्यायची जबाबदारी तुझी. त्याला दररोज पाणी वगैरे घालायचं. एकदा का त्याला मुळं फुटली की मग काळजी मिटली. पुढे त्याला आंबेच आंबे येतील. मग काय तुझी मज्जाच मज्जा!"

काही दिवसांनी आजोबांनी पाहिलं तर झाड सुकून चाललेलं.

नातवाला ते ओरडले, "तू नीट काळजी घेतली नाहीस म्हणूनच असं झालं असणार."

नातू म्हणाला, "मी दररोज तुम्ही सांगितलेली सगळी काळजी नीटच घेतोय वगैरे. तुमच्या या झाडातच काहीतरी गडबड असणार.

इतकं सारं नीटच करूनही या झाडाला मुळं काही फुटतच नाहीयेत."

आजोबा आचंबित झाले, म्हणाले, "पण तुला कसं कळलं? मुळं तर जमिनीत असतात."

नातू म्हणाला, " मग काय झालं, मी दररोज सकाळी आधी झाड उपटून बघतो, मुळं फुटलीत की नाही!"
....................