च्या-प्रा.हरी नरके

सूर्य मावळत होता. रंगपंचमीमुळं बहुधा फारच लालजर्द होता. एस.टी.चा लालडबा चहा नास्त्यासाठी थांबला.
एक आजी हॉटेलच्या काऊंटरवर चहाची चौकशी करीत होत्या.
"अरे सायबा, च्या कितीला हाय?"
"वीस रूपये."
"अरं बापरं, माह्याकडं तर दहाच रूपयं हायती. जरा कटींग देतोस का साह्यबा? लई तल्लफ आलीया बघ."
"जमणार नाही. चल निघ पुढं. भिकारी साले."
"अरं ये साह्यबा नीट बोल, म्या भिकारी नाय. गरीब असलो तरी भिकारी नाय बग. म्या काय तुला फुकाट मागितल्याला नाय."
एक तरूणी शेजारी उभी होती. ती म्हणाली, "आजी माझ्याकडे आहेत पैसे. मी देते तुम्हाला चहा घेऊन."
"नको बाळा, असं फुकाटचं खाल्यापिल्यालं अंगाला लागत नस्तंय बघ. तुला वाटलं यातच समदं आलं बघ बाळा. माजे आशीरवाद हायती तुला. मी म्हातारीकोतारी असलो तरी माजं हातपाय धडधाकट हायती. अरे हॉटेलवाल्यासायबा, मी तुझी फरशी पुसून देतो नायतर भांडी घासून देतो पटाकक्यानं. त्याचं दहा रूपयं तरी देशील ना? मग इस रूपया व्हतात बग माज्याकडं."
" सांगितलं ना एकदा, जमत नस्तया. निघ म्हणलं ना."
" बरं असू दे बाबा. नाय तर नाय. कल्याण होवू दे तुझ्या लेकराबाळाचं."
"काय झालं बगा, की माह्याकडं 100 च रूपयं व्हतं.. एसटीवाला आजवर पन्नास घ्यायचा. आज त्यानं पाऊनशे घेतले. त्यो तरी काय करणार? म्हागाईला आग लागलीया. माजी लेक आजारी हाय पुण्याला. तिला भेटायला चाललो म्या. आता मोकळ्या हातांनी कसं जावावं? सोन्यासारकी 2 नातवंडं हायती. खायला घेतलं 15 रूपयाचं त्यांन्ला. उरलं दहाच."
"माझा पोरगा ढाण्या वाघ होता बगा. सैन्यात होता. लगीन जमल्यालं होतं. पाक तिकडं लई लांब होता बघा कामावर. उरीला. मागल्या वर्साला दुस्मानाची गोळी लागली नी गेला बघा.
मी त्याची आईय. फुकटाचं कसं खायचं?"
"एस.टी.वाले पण महाग ठिकाणीच का गाडी थांबवतात?"
"आजी, हायवेच्या पलिकडच्या हॉटेलमध्ये दहा रूपयाला मिळतो बघा चहा. मी आणून देऊ का तुमच्यासाठी?"
"पोरी, जपून जा बरं का. गाड्या लई जोरात येत्याती बग."
त्या मुलीनं रस्ता ओलांडून जाऊन आजीसाठी चहा आणून दिला....
आजी म्हणाली, "बाळा, तुझं लई कल्याण होईल बघ. तुला चांगली लेकरं व्हत्याल. मोटी माडी बांधशीला तू..."
मग मीही रस्ता ओलांडून गेलो. तिकडचा चहा घेतला. छानच होता.
पण त्यानं त्याचे 20 रूपये घेतले.
-प्रा.हरी नरके